بلاک چین یک نوع سیستم ثبت اطلاعات و گزارش است. تفاوت آن با سیستمهای دیگر این است که اطلاعات ذخیرهشده روی این نوع سیستم، میان همه اعضای یک شبکه به اشتراک گذاشته میشود. با استفاده از رمزنگاری و توزیع دادهها، امکان هک، حذف و دستکاری اطلاعات ثبتشده، تقریباً از بین میرود.
در واقع بلاک چینها قصد دارند با غیرمتمرکز کردن کارها، آزادی مردم را به آنها بازگردانند و نیاز مردم به نهادهای مرکزی و واسطهگر را از بین ببرند. در واقع یکی از کاربردهای بلاک چین این است که مردم بدون نیاز به نظارت بانک، پول جابهجا کنند، بدون نیاز به نظارت شرکتهایی همچون گوگل و فیسبوک با یکدیگر ارتباط برقرار کنند و در سایر ابعاد زندگی نیز از شر نظارت و دخالت سازمانهای مرکزی رها خواهند شد.
به دلیل ماهیت غیرمتمرکز بودن بلاک چین، همهی تراکنشها را میتوان با داشتن یک شبکهی شخصی یا با استفاده از کاوشگرهای زنجیره بلوکی که به هر کسی اجازه میدهد تراکنشهای انجام شده را به صورت زنده مشاهده کند، یعنی گزارش تراکنشها به طور واظح و لایو قابل رویت است.
به عنوان مثال، فرض کنیم که یک صرافی هک شده است، یعنی جایی که انسان ها بیت کوین و یا دیگر ارز های دیجیتال خود را نگه داری کردهاند مورد نفوذ قرار گرفته است. هکرها معمولا کاملاً ناشناس هستند، اما بیت کوین هایی که آنها استخراج کرده اند، به راحتی قابل ردیابی است.
البته، سوابق ذخیره شده در بلاک چین بیت کوین (و همچنین اکثر ارزهای دیجیتال) رمزگذاری شده است. این بدان معنی است که فقط صاحب یک تراکنش میتواند آن را رمزگشایی کند تا هویت خود را آشکار کند (با استفاده از یک جفت کلید عمومی و خصوصی). در نتیجه، کاربران بلاک چین میتوانند با حفظ شفافیت، ناشناس باقی بمانند.
شاید برای شما جالب باشد که بدانید بلاکچین چگونه کار می کند. در واقع بلاک چین، همه دادهها و جزئیات یکبهیک تراکنشهای انجام شده با این رمزارز را در خود ذخیره میکند و اگر یک کاربر بخواهد یک بیت کوین را بیش از دوبار معامله کند (به نوعی، قصد کلاهبرداری داشته باشد) مانع آن میشود.
در بلوک، زمانی که اطلاعات جدید را ذخیره میکند به بلاکچین اضافه میشود. و اینطور با زنجیرهای از چندین بلاک بههم پیوسته، عنوان کلی بلاکچین شکل میگیرد. برای اینکه یک بلاک به بلاکچین اضافه شود، باید چهار رخداد زیر، اتفاق بیفتد:
در مرحلهی اول، یک معامله باید انجام شود.
پس از خرید، معاملهی شما باید بررسی و تایید شود. این کار را شبکهای از هزاران رایانه که در سراسر جهان توزیع شدهاند، انجام میدهند. این شبکه از طریق رایانهها، بررسی میکند که معامله براساس سفارش شما انجام شده باشد.
محل ذخیره هر معامله باید در دل یک بلاک باشد. پس از بررسی و تایید صحت معامله شما، اطلاعات در یک بلوک اختصاصی ثبت و نگهداری میشود. در آنجا، دادههای معامله شما در کنار بیشمار تراکنش مشابه، جا میگیرد.
به هر بلوک، باید هَش (کد) داده شود: پس از تأیید تمام معاملههای یک بلوک، باید به آن بلوک یک کد شناسایی منحصر به فرد به نام هَش داده شود. پس از اخذ هش اختصاصی، آن بلاک به شبکهی بلاک چین اضافه میشود.