توکن‌سوزی فرآیندی‌است‌که در آن کاربران می‌توانند توکن‌ها را از گردش خارج کنند که کاهش شمار سکه‌های در حال استفاده را درپی دارد. این توکن‌ها به آدرس کیف پولی فرستاده می‌شوند که برای تراکنش‌های دیگری غیر از دریافت توکن قابل استفاده نیست. این کیف پول خارج از شبکه است و دیگر نمی‌توان از این توکن‌ها استفاده کرد.
روش سوزاندن توکن‌ها
به کاربران کریپتو آدرسی اختصاص داده می‌شود که برای ارسال و دریافت توکن استفاده می‌شود. کار این آدرس به کار یک آدرس ایمیل شبیه است. از این آدرس در هر جایی که به آن دسترسی دارید، ایمیل می‌فرستید یا دریافت می‌کنید. کار آدرس ارز دیجیتال هم دقیقا مشابه است؛ شبکه ارز دیجیتال این آدرس را به عنوان آدرس شما می‌شناسد و از آن برای تراکنش‌ها استفاده می‌کند و این آدرس کیف پول شما است.
فرآیند سوخت توکن اغلب یک سیستم اثبات کار بدون اتلاف انرژی است و براساس اصل اجازه‌دادن به ماینرها برای سوزاندن توکن‌ها عمل می‌کند. البته به آنها حق درج بلوک به‌نسبت توکن‌های سوخته داده می‌شود.
اثبات سوختن توکن یکی از چندین الگوریتم سازوکار اجماع در یک شبکه بلاکچین است که ازسوی شبکه بلاکچین پیاده شده است تا نشان دهد همه‌ی گره(عضو)های شرکت‌کننده با وضعیت واقعی و معتبر شبکه بلاکچین موافقند. سازوکار اجماع مجموعه‌ای از پروتکل‌ها است که از روش‌های اعتبارسنجی متعدد برای توافق درباره معتبر بودن یک تراکنش استفاده می‌کنند.
برای سوزاندن توکن‌ها، ماینرها آنها را به آدرس منبع سوخت می‌فرستند. این فرآیند منابع زیادی را غیر از انرژی‌ای که برای استخراج توکن‌ها قبل از سوزاندن استفاده شده، مصرف نمی‌کند و تضمین می‌کند که شبکه فعال و چابک باقی می‌ماند. بسته به شیوه‌ی اجرای این سازوکار، کاربران مجازند ارزی در شبکه بلاکچین خود(بومی)شان یا ارز یک زنجیره جایگزین، مانند بیت‌کوین را بسوزانند و در ازای رمزارز بلاکچین غیربومی، جایزه‌ای در زنجیره بومی بلاکچین دریافت می‌کنند.
اساساً، تمام این فعالیت‌های سوزاننده، شبکه را چابک نگه می‌دارد و شرکت‌کنندگان برای فعالیت‌های خود (هم سوزاندن سکه‌های خود و هم سکه‌های دیگران) پاداش دریافت می‌کنند.
چرا توکن‌ها را می‌سوزانند
۱. حذف یک دارایی از گردش برای تنظیم در دسترس‌بودن و افزایش ارزش آن، مفهوم جدیدی نیست. مثلا، بانک‌های مرکزی مقدار ارز در گردش را برای تنظیم قدرت خرید آن ارز تنظیم می‌کنند.
شرکت های سهامی عام برای کاهش تعداد سهام در گردش، سهام را به منظور افزایش ارزش سهام و در عین حال افزایش عملکرد مالی شرکت بازخرید می کنند. اما این کار همیشه آنطور که انتظار می رود انجام نمی پذیرد و گاهی اوقات نتیجه معکوس دارد
همچنین به عنوان یک روش کنترل سهام بازخرید می شود – شرکت‌ها می توانند از این تاکتیک برای جلوگیری از تصرف خصمانه استفاده کنند عملی که در آن خرید سهام برای به دست آوردن اکثریت و در نتیجه مالکیت شرکت صورت می‌گیرد.
تصور می‌شود که توکن‌ها هم برای دستیابی به نتایج مشابه سوزانده می‌شوند. با کاهش شمار توکن‌های موجود، نهادهایی که این مسیر را برمی‌گزیینند امیدوارند توکن‌ها را کم‌یاب‌تر و طبعا با‌ارزش‌تر کنند.
سوزاندن توکن‌ها باعث می‌شود از چرخه گردش خارج شوند. مشابه با خرید سهام، بسته به احساسات سرمایه‌گذار و کاربر و این‌که چگونه پویایی‌های جدید عرضه و تقاضا بر قیمت‌ها تأثیر می‌گذارد، سوزاندن می‌تواند برای ارز دیجیتال مفید باشد یا نتیجه معکوس داشته باشد.
۲. برای جلوگیری از پدیدآمدن نتایج غیرمنصفانه برای پذیرندگان اولیه هم، سوزاندن دوره‌ای توکن‌های رمزنگاری را برای حفظ تعادل بین کاربران اولیه استخراج و کاربران جدید ترویج می‌کند.
سرعت ایجاد توکن‌ها از طریق اثبات، هربار که یک بلوک جدید استخراج می‌شود کاهش پیدا می‌کند. این روند، برای ترویج فعالیت منظم استخراج‌کنندگان است. به‌جای استخراج یک توکن در ابتدای استخراج، ماینرها باید توکن‌های اولیه خود را بسوزانند و پس‌از آن توکن جدید استخراج کنند.
از آن‌جایی‌که استخراج از طریق اثبات سوختن، استخراج توکن‌های جدید را سخت‌‌تر می‌کند، برای سرمایه‌گذاران اولیه یا سرمایه‌گذارانی که بودجه خوب و مزارع استخراج بزرگ دارند، حفظ اکثریت توکن‌ها دشوارتر می‌شود.